Savaş, insanlık tarihi boyunca toplumların farklı amaçlarla başvurduğu bir olgu olmuş ve çoğu zaman savaşsız dönemler istisna olarak kalmıştır. Kosovalı Arnavutlar ile Sırplar arasında yaşanan son savaş da tarihteki çatışmalar zincirinin önemli halkalarından birini oluşturmaktadır. Bu süreçte toplumun tüm kesimleri derinden etkilenmiş ancak en ağır bedeli şehitler ve gaziler ödemiştir. Savaş, toplumun tamamında travmatik izler bırakırken asıl travmayı; doğrudan savaşa katılan, yaralanan, yaralı arkadaşlarına tanıklık eden ya da şehit düşen silah arkadaşlarını kaybedenler yaşamıştır.

Bu eser, savaşın üzerinden çeyrek yüzyıl geçmesine rağmen Kosovalı gazilerin savaşın travmatik etkilerini hâlâ taşıyıp taşımadığını incelemeyi ve eğer bu etkiler mevcutsa dinin bu travmalarla başa çıkma mekanizmalarına nasıl katkı sağladığını araştırmayı amaçlamaktadır. Travma sonrası kaygı, korku, öfke, çarpıntı, titreme, irkilme, ani tepkiler, sinirlilik ve tahammülsüzlük gibi psikolojik durumlar karşısında dinî inancın etkisi, sosyopsikolojik bir perspektiften ele alınarak değerlendirilmiştir.

Savaşın bireysel ve toplumsal düzeyde bıraktığı derin izleri anlamaya yönelik bu çalışma, savaş sonrası travma ve dinî inancın psikolojik dayanıklılık üzerindeki rolüne dair önemli bir bilimsel katkı sunmayı hedeflemektedir.