Her insan hayatında uçurumun eşiğinde durma duygusunu mutlaka yaşar. Hayatına yön verme projesine o eşikte başlar. Solup giden dünler ve kaybolup biten günler, elbette her bireyin başındadır. Önemli olan bu durumun bir başlangıç olduğunu bilmektir. İyi ki bütün bu olanları yaşamışım demesi için sürekli bu kötü olayların başına gelmesine izin vermemesinden geçer. İnsan gerçekten hiçe sürükleyenlere izin vermediği sürece, kendisine sonsuz yeter. Çünkü insan kendi hayatını yine kendisi çizer. Giden dünler ve biten günler insanı eksilteceği anlamına asla gelmez. İnsanın kendini iyi hissetmesi için her olumsuzlara rağmen yaşamaya tutunma sevgisinde biter. Kimsenin seni sevmesine gerek yok aslında bizim kendimize olan sevgimiz her şeye değer. Yine kimse sevmese de iyi niyetimizden dolayı bizi Allah sever. Bence bu olanak bu dün yaya ve içinde bulunan her şeye değer. Kendi içindeki güzelliğin erdemine gel ve hayatta gerçekten bir şey beklemeden kendine değer ver.