İçinde bulunduğumuz bu dijital çağda kişisel verilerin korunması, temel insan hak ve hürriyetlerinin merkezinde yer almaktadır. Ancak kişisel verilerin korunması adına hazırlanan aydınlatma metni, açık rıza metni gibi metinler, uygulamada genellikle mevzuat gerekliliklerini karşılamaya odaklanarak oluşturulmakta, bireylere sunulma biçiminin veya içeriğin gerçekten bireyler lehine adil olup olmadığı göz ardı edilebilmektedir. Bu eserde, 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu kapsamında veri sorumlularınca hazırlanan aydınlatma metni, açık rıza metni ve saklama-imha politikası metinlerinin, genel işlem şartlarına ilişkin hükümlere göre değerlendirilip değerlendirilemeyeceği incelenmektedir. Avrupa Birliği hukukundaki düzenlemeler ile kıyaslanarak Türk hukuku ışığında yürütülen bu analizde, söz konusu metinlerin hangi durumlarda genel işlem şartı olarak nitelendirilebileceği ortaya konulmakta ve bu durumun doğurabileceği hukuki sonuçlar irdelenmektedir.
Bu çalışma ile akademik bir tartışmanın başlangıcını oluşturmak hedeflenirken, aynı zamanda uygulamacılar için hukuki riskleri öngörebilmeye ve daha adil metinler hazırlamaya yönelik pratik bir rehber sunulması amaçlanmıştır. Bu yönüyle bu çalışmanın, kişisel verilerin korunması alanında faaliyet gösteren hukukçulara ve veri sorumlularına hem teorik hem de uygulamaya yönelik bir perspektif sunan bir kaynak olarak katkı sağlaması arzu edilmektedir.