Bu çalışmada yeni bir iddia ve tez ileri sürdük ki o da toplumların yetkin biçimleriyle var olabilecekleri ve bunu da belli tarihsel dönemlerde ortaya koyabilecekleri yönündeki yaklaşımdır. Bunun özel biçimine cemiyet-i kâmil adını veriyor ve İslam toplum düşüncesinin de ideal biçimiyle cemiyet-i kâmil olduğunu ileri sürüyoruz.

Sosyal teori ile yakınlaşan sosyoloji müktesebatıyla hareket ederek varlığın sosyal boyutunu İslam toplumları örneğinde ele alıyoruz. Cemiyet-i Kâmil, kitap olarak da kavram olarak da bunu anlatıyor. Müslümanların sosyal varlık tarafına ayna tutmaya çalışıyor. İslam toplumlarında yetişen arif, âlim, edip ve filozofların çeşitli çalışmalarıyla ortaya koydukları görüşlerden yararlanıyor. Onları yeni bir bağlama taşıyarak (toplumsal varlık, varlık olarak toplum) değerlendiriyor. Bu da bize yeni düşünme imkanları sağlıyor. Çalışmada İbn Sina, Farabi, Mevlana, Yunus Emre gibi seçkin Müslüman düşünürlerin görüşlerinde yansıyan İslam toplum düşüncesi ele alınıyor. Cemiyet-i kâmil yaklaşımı bu görüşlerden yararlanarak geliştiriliyor.