Bu kitap, Türk ve karşılaştırmalı hukuk perspektifinden hareketle, devlet yargılamasındaki "iura novit curia" ilkesinin tahkimdeki yansıması olan "iura novit arbiter" ilkesini derinlemesine inceliyor. Tahkimin sözleşmesel yapısı, taraf iradesi, hakem yetkisi ve kamu düzeni gibi kavramlarla kesişen bu tartışma, hakemin hukuku kendiliğinden uygulamasına ilişkin görev, yetki ve sınırları bütüncül bir çerçevede ele alıyor.