Çok özlediği annesine ve babasına içini döktüğü mektuplarla başlayan macera, Muhsine Arda'nın kaleminden kimi zaman anı, kimi zaman kurmaca bir sesleniş, bazen de içi dolu bir hayranlık ifadesi olarak dökülen cümlelerle devam ediyor. Askıdaki mektup, mektuplar... İstediğinizi seçin; zaten hepsi sizin.

Değerli Belediye Başkanım... Yıllarca ıspanak yememiştim ben. Nedeni ilginç: Ispanak katili olarak anılan kişi.

Herr Dürrenmatt... Sizi çok ihmal ettim bu son yıllarda. Son yıllar dediğime de bakmayın, elli yılı aşkın zaman geçmiş. Affedin beni.

Sevgili Allen, hırçın şairim... Belki de mücadelelerin bir onurunun, ümidinin olduğu yirminci yüzyılda kalman daha iyi oldu.

Merhaba Üstat... Babanız, donanmayı Atatürk'ün emrine veren Amiral Sait Halman'ın size yazdığı bir mektuba "Yaramaz Talat" diye başladığını söylemiştiniz. Doğrusu haklıymış babanız. Yaramazdınız!

Sevgili Sylvia, şair kardeşim... Yaşamayı seçmeni öyle çok isterdim ki! Daha nice güzel şiirler yazardın. Mücadeleci, öncü feminist kadınların bayrağını taşırdın.

Her birinin içeriği ve duygusu farklı, hüzünlendiren, güldüren, bilgi veren, iç çektiren yirmi bir mektuptan bakalım hangilerini kendinize daha yakın bulacaksınız...