Bir adamın zihninden yükselen son tirat

Kimlik arayışının yankısı olan Son Perde parçalanmış düşünceler ve çağrışımlarla ilerleyen iç monologlar üzerine kurulu; tek kişilik ama çok sesli bir oyun. Delilikle akıl arasındaki ince çizgide salınan bir adam

Zaman mekân ve gerçeklik yer değiştirirken okuyucu onun iç dünyasında bir yolculuğa çıkar.

Bu hem son bir hesaplaşma hem de varoluşun eşiğinde yankılanan içsel bir çığlık
*
Altı kutsal gün geçirdim ruhumda hâlâ lekeler var.
Eğer beyazlığında siyah bir leke olarak duruyorsam ağzımdan çıkan isme yabancı bırakma beni.
Tanrı ölümlü bedenlere son bir şans verecek
Karanlıkta yolladığı dolunayın ışığıyla
Son kez günahlarının farkına varsınlar diye...