Bediüzzaman Said Nursi 1911 yılında Şama gider. Şam ulemasının talebi üzerine Emevî Câmiinde bir hutbe verir. Bu hutbe Şam'da Arapça olarak bir hafta içinde iki defa basılır. 1951 yılında bizzat müellifi tarafından Türkçeye tercüme edilir.

Bediüzzaman bu eserinde kendisine "asrın tabibi" dedirtebilecek bir basiretle İslam Âleminin o günkü altı hastalığına dikkat çekmekte ve her derde derman olan Kur'andan aldığı ilaçlarla bu hastalıkların tedavi yollarını göstermektedir. Bu hastalıklar günümüzde de aynen devam etmektedir. Bu cihetle bu hutbe güncelliğini korumaktadır. Bu çalışmada üstte hutbe metni verilmiş, altında ise gerekli açıklamalar yapılmıştır. Hutbenin mesajının anlaşılması ve gereğinin yapılması İslam Âlemini kendine getirecek, Müslümanları daha derli ve toplu kılacaktır.