Bir ahşap sandıkta gizlenmiş
Tozlu fotoğrafların şarkısı
Kim bilir hangi düşlerin izini
Fısıldar kulağına usulca
Bir tren sesi, uzaklardan gelir
Geçmişin raylarında yankılanır
Ve sen, o eski istasyonda
Küçük bir çocuk gibi masum
Küçük bir çocuk gibi ürkek
Beklersin onu
Çatlamış bir fincanda çay kokusu
Anne elinin sıcaklığı var
Kayıp gitmiş gibi görünse de
Hatıralar hep yanı başında
Zaman, bir sihirbazın illüzyonu
Anılar ise gerçek bir masal
Onlar bizimle yaşar, nefes alır
Ve biz sustukça konuşurlar