İslam, cahiliyye toplumunun türlü hâkimiyetlere boyun eğdikleri bir sırada gönderildi ve insanları tek bir hâkimiyetin altına girmeye davet etti. Zira esasen hâkimiyeti hak eden yegâne zat Allah Teâlâ'dır. Dolayısıyla mutlak itaat ancak ona yönelik olabilir. Hz. Peygamber'in öğreticiliği yoluyla sahabe, hâkimiyet konusunda köklü ve sağlam bir bilince sahip oldu ve bu bilinci sonraki Müslümanlara miras bıraktı. Aynı şekilde Müslümanlar da Allah'tan başka mutlak bir şâri'in varlığını kabul etmeyerek tarih boyunca bu bilinci canlı tutup sürdürdüler. Müslümanların, son dönemde her açıdan zayıflaması ve İslami hükümlerin hayatın her alanından uzaklaştırılması, söz konusu bilincin silikleşmesine, Kur'ân'ın ortaya koyduğu hâkimiyet anlayışının unutulmasına ve hatta İslama/söz konusu hâkimiyet bilincine açıkça aykırı olan öğretilerin bile İslama mal edilmesine yol açtı. Dolayısıyla ümmeti ıslah eden bilincin tekrar hayat bulmasına ve hâkimiyet meselesi çevresinde oluşan bulanık havanın dağılmasına katkı sağlayacağını umarak Kur'ân'ın hâkimiyet konusuna bakış açısını ortaya koymanın yararlı olacağına kani olduk.