kuantum kozmolojiye uzanan düşünsel bir harita çizilirken; diğer yanda bir obje, bir ağaç, bir sessizlik ya da bir titreşim bile anlamın derin katmanlarıyla konuşmaya başlar...
Kitap, üç katmanlı bir varoluş gibi inşa edildi: Önce bilgi gelir, sonra yorum ve sonrasında ise eserin ruhu... Ve tüm bunların ötesinde, satırların arasında görünmeyen ama hissedilen bir bilinç dolaşır: İşte o da okurun kendi bilincidir.
Kitabın ana fikri ve yazıların temel mesajı şudur: İnsan, hayatın merkezinde değildir. Tersine, hayat, insanın da içinde olduğu daha büyük bir merkezdir... Varlık, canlısı ve cansızıyla; düşüneni ve sessiziyle; oluşu ve çözülüşüyle, hayatın akışı içinde süreklilik hali ile tezahür eder. Hakikat ise, düşüncelerimizle inşa ettiğimiz anlamlarda değil; bizi içine alan, çevreleyen, büyük bir ilişki ağı olarak varlığını sürdüren hayatın bütünlüğünde gizlidir... Ve bu "bütünlük", sadece sezginin ışığında parıltısını saçar...
Bu kitap size sadece bir şey anlatmaz... Kimi zaman sizi size göstermeye çalışır, kimi zaman unutulmuş bir ayrıntıyı fısıldar: Hayatın kendisi aslında bir cevaptır; bize düşen ise sorusunu sormaktır.
İşte yazar da tam olarak bunu yapıyor ve soruyor:
"Hayatı gerçekten biz mi yaşıyoruz, yoksa o mu bizi?"