Bu eser, kültürel diplomasinin dijitalleşen iletişim ortamında geçirdiği dönüşümü, Türkiye'nin dış kültür politikaları çerçevesinde ele almakta ve Yunus Emre Enstitüsünün yeni medya temelli uygulamalarını derinlemesine incelemektedir. Kültürel aktarımın artık yalnızca geleneksel yöntemlerle değil dijital platformlar aracılığıyla da gerçekleştirildiği günümüzde, yeni medya araçlarının kamu diplomasisi bağlamındaki rolü stratejik bir öneme sahiptir.
Kültürel diplomasi, yeni medya, medya ekolojisi ve dijitalleşme üzerine kuramlar ışığında teorik bir zemin üzerine inşa edilen bu araştırma; Yunus Emre Enstitüsünün Mısır ve Macaristan Türk Kültür Merkezlerinde gerçekleştirdiği faaliyetleri saha araştırmasına dayalı verilerle analiz etmektedir. Geliştirilen ölçek ve anket çalışmalarıyla, dijital iletişim stratejilerinin hedef kitle üzerindeki etkileri değerlendirilmekte; farklı sosyokültürel bağlamlarda Türkiye'nin kültürel diplomasi gücünün nasıl algılandığı ortaya konulmaktadır.
Eser, diplomasinin dijitalleşen doğasına, yeni medya teknolojilerinin kültürel aktarım pratiklerine etkisine ve kamu diplomasi stratejilerinin jeokültürel bağlamlar içinde nasıl şekillendiğine yönelik bir bakış sunmaktadır. Kültür politikaları, medya çalışmaları ve uluslararası iletişim alanlarında çalışan araştırmacılar için kapsamlı bir kaynak niteliğindedir.