Bu kitapta geçen olaylar tamamen gerçektir.

1992-1994 yılları arasında bölgede görev yapan bir öğretmenin başında geçen olaylarla birlikte Doğu ve Güneydoğu'da oynanan oyunlara bir eğitimci gözüyle sosyolojik bir perspektifte bakılarak anlatılmıştır.

Kitapta göreceğiniz Ermeni gencin içindeki ihtirasların; günümüzde tartışılan sözde Ermeni soykırımı iddiaları ile ne kadar örtüştüğünü gösterir niteliktedir:

"Amcalarım bir gün buralara gelecek. Bütün topraklarımızı geri alacaklar. İşte o zaman ben Türk çocuklarını kesip annelerine yedireceğim. Kürtler ise yanımızda ırgat olarak çalışacak. Böylece bizim için yaptıkları bu mücadelenin mükâfatını alacaklar!"

Doğu ve Güneydoğu'da olayların bu boyutlara varmasının nedeni eğitiminin ihmal edilmesindendir.

Bugün bile ideolojisi ve milliyeti ne olursa olsun kötü niyetli bir insan isterse parayla istediği şekilde bir ordu kurar. Orduya aldığı insanlar niçin savaştığını sorgulamadan gözünü kırpmadan canını verirler.

Eğitimsiz toplum pusulasız gemi gibidir rüzgâra hangi yöne eserse o yöne yelken açar.

Devletin terörü önlemede harcadığı paranın yüzde birini bundan otuz yıl önce eğitime ayırsaydı Bugün örgütler ne vaat ederse etsinler dağa götürecek bir genç bile bulamazlardı.

Vakit geç değil terörü daha tanımlamasını bile bilmeyen bu insanlar eğitilerek bataklıkta kurtarılabilir.