Hint sineması, etkileyici görselliği ve zengin anlatı yapısıyla dünya çapında geniş bir izleyici kitlesine ulaşırken, Türkiye'de de her geçen gün daha fazla ilgi görmektedir. Ancak özellikle müzikli dans sahneleri, Türk izleyicisi için kimi zaman anlamlandırılması güç öğeler arasında yer almaktadır. Bu kitap, Hint sinemasının önemli bir bileşeni olan klasik dansların sinemasal işlevini anlamak ve anlatmak amacıyla yola çıkmaktadır. Sanjay Leela Bhansali'nin iki filmi üzerinden yapılan bu çalışma, Kathak ve Bharatanāṭyam gibi klasik Hint danslarının film içindeki anlamını, koreografi ile şarkı sözleri arasındaki anlatı ilişkisini ve dansın mitolojik, tarihsel referanslarla nasıl yapılandığını inceliyor. Bhansali'nin bu dans formlarını ne ölçüde otantik biçimde kullandığı sorgulanırken, aynı zamanda dans sahnelerinin rastgele yerleştirilmediği, aksine özgün bir anlatım dili oluşturduğu ortaya konmaktadır. Türkiye'de bu alanda yapılmış sınırlı sayıdaki çalışmalardan biri olan kitap, Hint sinemasına ve dansın anlatısal gücüne dair yeni bir perspektif sunmaktadır.