"Al gördün işte, şimdi mutlu musun?" diye başlayan çocukluğun şanı televizyon kumandası kavgaları yerini bir şeye bırakamadı. Çünkü süreç içerisinde herkes bireyselleşmeye başladı. Artık herkesin kendi ekranı var. Çocukların bile. Hatta özellikle çocukların. Öyle ki bu çocuklar fotoğrafın 1826 yılında Joseph Nicephore Niépce ile başlayan serüveni ile pek ilgilenmiyorlar. Ancak dijitalin sınırsız olanakları fazlasıyla ilgilerini çekiyor. Resim için söylenen "yapması gereklerini bilmediğinde kolay, bildiğinde ise zordur" sözü doğru olmakla beraber gençleri ilgilendirmiyor. "Ne de olsa teknoloji var, kolay bir yolu vardır" diye düşünülüyor. Ancak bu tarz düşünceler yaratıcı düşüncenin ve emeğin yerinin her zaman ayrı olacağı gerçeğini ıskalıyor. Teması "fotoğraf ve görsellik" üzerine olan bu çalışma; duyuları, rengi, anlam ve bağlamı, kültürü ve sanatı, dijitali ve yeni medyayı yani görsel ile gerçek anlamına kavuşan pek çok eski ve yeni kavramı geniş bir yelpazede, özgün örneklerle tanıştırmayı ve pekiştirmeyi amaçlıyor.