Çağdaş Türk şiirinde kuşlarla ilgili geleneksel olan ve geleneksel olmayan çizgide pekçok mazmun imge ve simge üretilmiştir. Klasik şiirde kuşlarla ilgili oluşturulan izlek yer yer çağdaş şiirde de sürdürülür. Fakat ne yazık ki çağdaş şiirde adları geçen kuşların büyük çoğunluğu bilgi teorisinden yoksundur. Kuşlar sanki metinlerde rastgele yeralmışlar gibidir. Rastgele metinlere kondurulan bu kuşlar yaşamsallıktan çıkartılıyorlar ve sadece metinselleştiriliyorlar. Hayatında atamaca görmemiş şair kalkıyor atmacanın şiirini yazıyor ve dolayısıyla da atmacayı doğadan kopartarak sadece metne mahkum ediyor. Yani atmaca doğadan ziyade sadece metinde yaşatılan kuru bir figür ya da dekor durumuna düşüyor. Hayvanat bahçesine muhkum edilmiş olan kuşları bile görmeye gitmeyen yüce Türk şairleri ömürlerinde görmedikleri bülbülün ve güvercinin şiirini yazıyorlar. Hadi anka kuşunu görme olanağınız yok bari lütfedin de bir şahin görün ömrünüzde..