Romanlar ve öyküler, insanların kendilerini keşfetmesini sağlayan, hayata yeni pencerelerden bakmasını olanaklı kılan bir yenilenme araçlarıdır. Okunan ve üzerinde düşünülen her kurmaca, okuyanı kendi dışına çıkarır ki belki de kurmacaların en önemli özelliği budur. Kendi dışına çıkan insan, kendisine yabancılaşıp farklı bir benle karşılaşır. Sadece dışarıdaki hayatı değil, artık kendisini de analiz etmeye, bütüncül bir şekilde hayatını değerlendirmeye başlar. Dikkatli ve detaylara dikkat eden okurlar, okudukları roman ve öykülerden sonra, kendilerini değerlendirmeye başlıyorlarsa aslında, o romanlar ya da öykülerde anlatılanları, sınırlı da olsa analiz ediyorlardır. İnsanın, sanatsal bir eserle karşılaşması, o eserden etkilenmesi ve dönüp kendine, kendi hayatına bakması hem eserin başarılı olduğu hem de okurun temel düzeyde sanat eserini analiz ettiği anlamına gelir. Kısacası, her okuma beraberinde bir analizi de getirir. Dr. Korhan Altunyay'ın makale ve denemelerini bir araya getirdiği Roman ve Öykü Okumaları 3, okuma sürecinde, okuru da analize davet ediyor, yeni kapılar açmasını sağlıyor, metinlerin derûnuna nüfuz etmeleri için okurlara ipuçları veriyor.