هنگامی که از ادبيات مشرق زمين سخن به ميان مي آوريم، بی شک در ابتدا "ادبیات فارسی" به ذهن خطور می کند. ادبیاتي كه با موضوع و سبک مختص خود، بسیاری از ادبیات ها و بالاخص ادبیات ترک را تحت تاثیر قرار داده است. در همين راستا، در حوزۀ ادبيات فارسي، مثنوی های عاشقانه نقش بسيار برجسته اي را ايفا مي نمايند. سرآمد اين شاعران، نظامي گنجوي مي باشد كه با سرودن مثنوی هاي عاشقانه، ابتدا ادبيات را به اوج قله خود رساند و سپس شعرای بسیاری را تحت تأثیر قرار داد. 
با وجود اینکه در ادبیات کلاسیک ترک نظیره های بسیاری بر آثار نظامی نوشته شده است، اما از ميان همه، اثر لامعی چلبی از شعرای مؤثر قرن پانزدهم برجسته تر مي باشد. وی با تكيه بر دیدگاه تصوفی كه داشت، توانست معنای دیگری به داستان خسرو و شیرین ببخشد.
هدف از بررسی مثنوی خسرو و شیرین نظامی و مثنوی شیرین و فرهاد لامعی چلبی، مشاهدۀ شباهت ها و تفاوت ها، میان آثار فارسی و آثار ترکی و مهم تر از آن، نشان دهندۀ نزدیکی ادبیات این دو ملت بزرگ است.