Ceza yargılaması sonucunda verilen hüküm vasıtasıyla somut olay adaletinin sağlanmasındaki en önemli aşamalardan biri, cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi aşamasıdır. Takdiri indirim nedenleri müessesesi de bir cezanın bireyselleştirilmesi vasıtası olarak somut cezanın belirlenmesinin son aşamasını oluşturmaktadır. Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesinde düzenlenen bu müessese ile failin çeşitli özelliklerinin göz önünde bulundurulması ve cezada belli bir miktar indirime gidilmesi hususunda ceza hakimine takdir yetkisi tanınmaktadır.
Cezanın belirlenmesinde hakimin takdir yetkisinin daraltılması veya genişletilmesine dair iki zıt akımın tartışmalarının en keskin hissedileceği kurumlardan bir tanesi, takdiri indirim nedenleri müessesesidir. Müessesenin normatif yapısında öngörülen ölçütlerin soyut niteliği ve ceza yargılamasının aynı zamanda kamu vicdanını tatmin etme işlevi, bu kurumu daha da tartışmalı hale getirmektedir. Müessesesinin düzenleniş ve tatbik biçimi itibarıyla kamuoyunda ve hukuk camiasında böylesine derin tartışmalara yol açması, bizi bu konuda ayrıntılı bir çalışma yapmaya yöneltmiştir. Bu doğrultuda çalışmada; Türk ceza hukukunda takdiri indirim nedenlerine ilişkin teorik çerçevenin ortaya konulması, cezanın amacına ulaşılmasındaki işlevinin değerlendirilmesi, müessesenin tarihsel gelişiminin incelenmesi, 7406 sayılı kanunla yapılan değişikliklerin etkisinin değerlendirilmesi, müessesenin tatbikinin denetimi gibi hususların, doktrin ve mahkeme kararları ışığında ele alınması amaçlanmıştır.