Dua etme pratiği, insanın, varoluşu hem kendi varlığı, hem de kâinat açısından nasıl değerlendirdiğiyle ilgilidir. Dindar insan inancı ölçüsünde dua pratiğine başvurur. İnandığı varlığı tanımlarken ona hangi sıfatları yüklüyorsa o çerçevede dua edecektir. Ayrıca dua, insanın kader hakkındaki düşünceleriyle de ilgilidir. İnsan başına gelenlerin veya çevresinde olup bitenlerin sadece sebep sonuç ilişkisi içinde geliştiğini düşünüyorsa, dua isteklerin yerine gelmesi için bir araç konumundadır. Ancak insan, kaderin üstünde de bir kader olduğunu ve mutlak varlığın iradesiyle kaderin tecelli ettiğini biliyorsa, duanın anlam ve fonksiyonu genişler. Dua artık Yaratıcı ile ilişkinin adıdır ve dua sözleriyle birlikte hayat serüveninde gözlemlenen eylemler de birer duadır. Eserin giriş kısmında, yapılan araştırma ve geliştirilen dua ölçek hakkında detaylı teknik bilgilere yer verilmiştir. İki ana bölümden oluşan bu çalışmanın birinci bölümünde, dua kavramıyla ilgili psikolojik yaklaşımlar hakkında bilgi verilmiştir. Diğer bölümde ise, ölçek verilerinden elde edilen bulgular tablo göstergeleriyle birlikte yorumlamaya çalışılmıştır.