Kur'an bizler için bir bilgi objesi olmasının ötesinde bir varoluş kaynağı olması hasebiyle her dönemde muhtelif yönlerden incelenmiş sahip olduğumuz medeniyet bu doğrultuda biçimlenmiştir.
Nüzûlünden bu yana süregelen bu incelemelerden biri olan Kur'an tarihi çalışmaları da sürekli önemini korumuştur. Özellikle farklı kültür ve medeniyetlerle yüzleşmelerde dinî asılların sıhhatinin tartışma konusu edilmesi Kur'an nassının tarihinin yeniden ve o dönemin anlayışı çerçevesinde ele alınmasını zorunlu kılmıştır. Öyle ki bu salt epistemolojik değil bunun da ötesinde varoluşsal bir zorunluluktur. Bu durum Kur'an tarihi çalışmalarının kemale ermiş ve görevi son bulmuş çalışmalar olmayıp özellikle medeniyetimizin üzerine kurulu bulunduğu asıllara yöneltilen eleştirilerin arttığı dönemlerde daha da önem kazanan çalışmalar olduğunun da göstergesidir.
Kur'an tarihi çerçevesinde ele alınan konulardan biri de Hz. Osman döneminde yazımı gerçekleştirilen buna bağlı olarak da 'Mesâhif-i Usmâniyye' (resm-i mushaf) adıyla anılan mushafların imlâ özellikleridir.
Bu kitap söz konusu mushafların imlâ yapılarının genel niteliklerinin tespiti ile bu konuyla ilgili olarak geçmişte ve günümüzde serdedilen açıklamaların takdim ve tahlilini konu edinmektedir.
Bu kitapta konunun ilgili bulunduğu diğer mevzular da genel hatlarıyla incelemeye tabi tutulmuş buna bağlı olarak da Arap yazısının kaynağı Kur'an'ın Hz. Peygamber (sav.) zamanında yazımı yazılı malzemenin Hz. Ebû Bekir döneminde derlenmesi Hz. Osman döneminde istinsahı istinsahı gerçekleşen mushafların tarihî serencamı söz konusu mushaflardan olduğu iddia edilenlerin bu aidiyetinin gerçekliği oryantalist çevrelerde yürütülen Kur'an tarihi çalışmalarının genel hedef ve yöntemlerinin tespit ve değerlendirmesi mushaf imlâsının yedi harf ve kıraat farklılıkları ile olan ilişkileri konuları genel hatlarıyla ele alınmıştır.