Durmuş Kozanlı, insanın yürüdüğü yolun nereye çıktığını bilmediği anları şiirlerinde ustalıkla anlatıyor. Hayatın sisli kavşaklarında, yönünü bulmaya çalışan yorgun bir ruhun iç sesi duyuluyor her satırda. Belirsizliğin ağır sessizliğini, kalbin tereddütle attığı o kırılgan zamanları kelimelere döküyor.

Bu dizelerde bazen kaderin gölgelediği bir yol, bazen insanın kendi içinden yükselen kararsızlık rüzgârı beliriyor. Adım atmakla yerinde kalmak arasındaki gelgitler, gün doğsa bile içi aydınlanmayan gönüllerin tereddütleri, yol nereye giderse gitsin yürümeye mecbur oluşun anlaşılmayan tarafı anlatılıyor. Hedefin belirsiz olduğu anlarda insan, aslında en çok kendisiyle karşılaşıyor; içindeki korku, umut ve sezgi aynı anda konuşuyor.

Bu kitap; attığı adımın nereye varacağını bilmeden yürüyenlere, sisin içinden geçerken kalbinin sesini dinlemeye çalışanlara yoldaş olsun. Bu eser için sağladıkları kıymetli destek nedeniyle Tufanbeylinin Öğrencileri Derneği'ne gönülden teşekkür ederiz.

Hedef Belirsiz ama yol insana kendi kaderini fısıldamayı hiç bırakmaz.