Violet Eaton'la internet üzerinden tanışmıştım. Paylaştığımız tüm sırlar anonim kalmalı, geçmişte bırakılmalıydı. En azından öyle olacağını sanıyordum.
Fakat dünya küçüktü. Bu minicik kasabaya taşınmam 
kaderin bir oyunu olabilirdi. Çünkü yıllardır etrafıma ördüğüm duvar, Violet'la aynı evde yaşamak zorunda 
kalınca çatlamaya başladı. Gözleri her parladığında, kendimi hapsettiğim o buzdan hücre eridi. Violet, hak etmediğimi düşündüğüm şeyleri istememe neden oldu.
Eski bir asker olarak ondan uzak duracak disipline sahip olmam gerekirdi. Yine de Violet'a her açıldığımda onu kaybetmekten korktum. Savaştan farklı biri olarak döndüm ama yaralarım, kimsenin bilmediği kadar eski ve derindi. 
Ve ben, her bir yarayı saklamaya kararlıydım.
Tüm sırlarımı gizli tutmayı, mezara götürmeyi planlamıştım. Ta ki Violet hayatıma girene kadar...