Latif Mutlu hayatını Türkiye'de eğitimin yaygınlaşmasına ve toplumun en ücra sayılacak köşelerine ulaşmasına ama aynı zamanda da var olan eğitimin niteliğinin yükselmesine adamış bir İdealisttir. "İdealist" gibi bir sıfatla anılmayı en fazla hak eden insanlardan biridir. Herhangi bir güçlük engel onun bu alanda çabalarını durdurmadığı gibi enerjisini de azaltamamıştır. Latif Mutlu yaşadığımız çağın bir "bilgi çağı" olduğunu bir hayli erken bir zamanda gözlemlemiş böyle bir çağda her türlü başarının yolunun bilgilenmekten geçtiğini uygarlığın bilgi ile özdeş hale geldiğini kavramıştır. Bu kavrayışla tek kişilik bir eğitim ordusu halinde Türkiye'nin bu standartlara erişmesinin yolunu açmak üzere dur durak bilmeyen bir çalışmaya girmiştir.

Somut pratik düzeyindeki etkinliklerinin yanı sıra yazdığı kitaplarla da bu amaca yönelik bilgi birikimine katkıda bulunmuştur. Latif Mutlu'nun son eseri Uygarlığın Durak Yerleri adını taşıyor ve insanlık tarihinde bilginin üretilmesinin ve "depolanması"nın gerçekleştirildiği kurumları "bilgi" ve "uygarlık" özdeşliği çerçevesinde inceliyor.