'Güherçile Şiirler'de Asım Kahveci kendisini 'üzgün değil ölgün' bir şair olarak betimliyor ve ekliyor: 'doludizgin biraz da bezgin...'

Hem doludizgin hem bezgin! Kahveci'nin şiirlerinin başkaldırı ile teslimiyet arasındaki sınırda duruyor olmalarıbiraz da bundan dolayı; -'dağlarında mevsimler[in] hükümsüz'olduğunu doludizgin söylediği yerde 'ey acı acı bana!' diyerek acı'ya bezgince boyun eğiyor.

Şairin yeri belki de işte tastamam o sınırda olmak: Şaire 'yazmalıyım yazmazsam öleceksiniz!' dedirten o sınırda
ya da 'müziğin en güzel sessizlik' olduğu o sınırda...'Güherçile Şiirler' 'güher'in ve 'çile'nin şiirleri..
Hilmi Yavuz