Wilhelm Reich faşizmin kaynaklarını ısrarla içgüdülerin bastırılmasında aramada haklıydı; cinsel özgürlüğü faşizmin yenilgisini sağlayacak asıl neden olarak görmekle hata etti. Cinsel özgürlük gelişmiş düzeyinde kapitalist sistemi tehlikeye düşürmeden sürekli artarak gerçekleşebilir. Bunun ötesindeki bir düzeyde içgüdüsel özgürleşim sadece cinsel enerjinin yaşam tarzını toplumsal politik düzleme doğru değiştirmeye çalışarak erotik enerjiye dönüştüğü bir noktada toplumsal özgürleşmenin bir gücü haline gelebilir. En azından günümüzde itaatkarlık saldırganlık ve insanların kendilerini liderleriyle özdeşleştirmeleri içgüdüsel olmaktan çok akılsaldır liderler hala sözlerini tutarlar ve belirli zamanlarda bu özdeşleşme yanına bu sözlerin tutulmasını engelleyen düşmanların gövdeleride katılır. Bu isyancılara karşı duyulan kin ve nefretin ifadesinin ve örgütlenme nedeninin temelidir.