Bir dilek tutma şansı olsaydı ne dilerdi?
Sessizlik mi? Dinginlik demekti sessizlik köpüklü bir banyo büyüyen çim buzdolabının kapağını kapattıktan ve küçük ışık söndükten sonra içinde olup bitenlerdi. Kısaca hiçlikti sessizlik. Ve sonunda öldükten sonra gırtlağımıza kadar gömülecektik hiçliğe nasıl olsa. Şimdilik çok daha farklı bir şeye ihtiyacı olduğunu düşünüyordu Himme. Bir şey adı önemli değildi yeter ki yüreğinde hissedebilsin bir balina çığlığı gibi. Güçlü bir şey dayanıklı bir şey tehlikeli ama iyi bitecek bir şey. Ruhunu ağzına kadar doldurup kenarlarından taşacak ama yine de muhafaza edilebilecek bir şey. Heyecan verici bir şey ama gerçekten heyecan verici aşk gibi misyon gibi ya da dünyayı kırk ışık yılı öteye taşıyacak bir fikir gibi.
Böyle bir şeye ihtiyaç duyuyordu. Bir şeye en azından tercihan iki acilen çünkü ölüyordu bu arada. Ve durum kayıtsız yüzüne rağmen gerçekten vahimdi.