Aydın; evrenin en hassas ve en duyarlı aygıtıdır. Toluma yardakçılık kuyrukçuluk yapmaz. Bilimsellikten asla sapmaz ve bilimsellik her zaman onun yaşam tarzı olur.
Kalıpları kabukları ve duvarları olamaz. Ön yargılardan tabulardan arınmış bilimi özümsemiş problemlere karşı hurafelere değil bilimsel yollara başvuran; kendini sürekli yenileyen araştıran ve sorgulayan insandır aydın.
O kolay yetişmeyen ve sahip çıkılması gereken ilk değerdir. Ayrıca şunu da belirtmek gerekir ki kendi aydınına sahip çıkmayan bir toplum zamanla ukalalaşır ve kimseyi dinlemez hale gelerek herkese akıl vermeye başlar. Sonunda da tek dil hakim olur ve o dil de: tek kelimelik olup bu da paradan başka bir şey değildir.