İnsan kovalıyoruz. Isırabileceğimiz her türden. Siyah sarı beyaz; avlar geçiyor içimizden. Kansız bir yol değil bu. Aç kabilelerle kuşatılıyoruz. Renkler girift. İçerde şeffaf tutkular. Her yan yaşam. Nerede (s)aklandığınız belli değil. Bazen kendimize yakalanıyoruz. Postmodern bir salgında aşısız düşlerimiz enfeksiyon kapıyor. Rodin kendini yontuyor...

Yolcuyum biraz tutarsız. Dokunamadıklarımı yazıyorum. Karıncaları büyücüleri video kameraları enlemleri soyluları. Coğrafyayı yıkmak pahasına kıtanın göbeğinde bir ada tasarlıyorum. Anlamsız...

Herşey bütün. Asi düşlere kucak açmak gerek. Gururu gölgelemeli. Bizler önemliyiz. Herkese uğurlar ola uykuaşırı yolculuklarda. Kim bilir karşılaşırız bir gün...

Şair bulunduğu yerde kalıyor! (bu kitapta da)

selam Truva
her birimiz
yüreğimizde sakladık seni yıkan atı
ardımızdan
ne çabuk gelip gitmiş diyecekler...