Ragıp Nurettin Eğe'nin Birinci Cihan Harbi Günlükleri ve Harbin Sonrası Hatıratı

13 Kanun-ı sani 1915. Sabah annem beni beşte uyandırdı. Ağabeyim ve Münir de kalktılar. Enver ber-mu'tad uyuyordu. Havaiyyat arasında çaylar içildi. Münir'le beraber valideye bir daha veda ederek ayrıldım. Köprü'de Sabit ve Ahmed ve saireden mürekkeb birinci postaya tesadüf ettim. Tam yedide mektepte idim. Biraz sonra arkadaşlar geldiler. İki taburdan iki firari varmış bizimle gideceklermiş! Listeden iki kişi çıkartmak icab ediyor. Tahsin ve İsmet. Biraz sonra Memduh kaldı onun yerine İsmet'i tekrar içimize alabildik. İhsan'la Maçka'ya ve oradan yavaş yavaş Sirkeci'de Ali Efendi Lokantası'nda karın doyurduktan sonra Merkez Kumandanlığı'na yollandık. Soğuk pis bir bina..Resmiyyeti ifadan sonra bize büyük bir oda gösterdiler. Herkes oradan geçermiş şimdi de sıra bizim. Gecenin bir kısmını eğlence ve taganni ile geçirdik..Alay kumandımızın tavsiyesiyle buradan bir hatve bile uzağa ayrılamazmışız. Çünkü kaçarmışız. Hey'et-i askeriyyemizin darü'l-fünundan söyleyip bitiremedikleri silsile-i tahkirata bu da bir zamime oluyor. Ne ise şimdi bunların hepsinden mühim bir Turan var. Mektepten 97 kuruş vermişlerdi buradan da tam dört lira verdiler...