Grodstein üremenin aşkın kusuru olmadığını iyice kafamıza sokuyor: Çünkü kusur bizzat biziz.

Brooklyn'de bir cumartesi sabahı. Yirmi sekiz yaşındaki Joel Miller kilitli banyo kapısının önünde dikiliyor. Kapının arkasındaysa kız arkadaşı Lisa elinde plastik bir kap ve bir gebelik testi ile duruyor. Lisa içeride oyalanırken Miller da koridorda bekleme halinde. Beklediklerinin listesi şöyle: Test sonuçları arap saçına dönmüş hayatının parçalarının bir araya gelmesi Lisa sonunda o odadan çıktığında bürüneceği tavra önderlik edecek ilâhi bir güç!
Bağlanma fobisi olan bir erkeğin kalbine doğru zeki ve komik bir yolculuğa çıkıyoruz: "Eyvah! Ya kız arkadaşım hamileyse? Babalık evlilik vesaire! Tanrım sıra galiba bende! Bittim ben." Geleceğini belirleyebilecek testin sonuçlarını beklerken Miller kendini hayatında aşka dair yaşadığı her şeyi kafa-sında yeniden canlandırırken buluyor. Mesela babası Stan'in "kendini adamış babalıkla başarısız kocalık" arasındaki garip dengesizliği ve annesi Bay'in kocasının asla geri dönmeyeceğini bir türlü kabullenemeyişi... "Playboy" arkadaşı Grant'in sahip ola-mayacağı bir kadına âşık olup yıkılışı. Ve tabii her şeyin ö-tesinde de önceki ilişkisi: Düşünmekten kendini ala-madığı o eşsiz güzellikteki Blair'la yaşadıkları.
Koridorda öylece dikildiği dakikalar boyunca geçmişle gelecek iç içe geçerken Miller yakınlık aşk ve babalık hakkında ne kadar az şey bildiğinin farkına varmaya baş-lıyor. En önemlisi de bundan sonra yapacaklarını ilk kez gerçekten düşünüyor. Üremek Aşkın Kusuru mücadeleci bir New York bekârının romantik yolculuğunu gözler önüne sererken aile sadakât bağımlılık ve aşk hakkında bazı evrensel gerçeklerin üzerinden geçiyor.