Öyle bir kişi düşünün her zaman halk için yazmış. Çağdaşları gibi ünün paranın peşinde koşmamış biri. Edebiyatın halk için olduğunu savunup halk gibi halkın diliyle yazmış biri. Bu kişi bir toprak ağası, bir devrimci, bir dindar, bir ahlakçı olarak karşısmıza çıkar. Eserlerini halkın daha rahat alıp okumaları için, Turgenyev'in 'Sovernik' (Çağdaş) gazetesinde yayınlanan biri. Her zaman baskı altında tutulmuş bazen kiliseyi, bazen siyasi otoriteyi zaman zaman da edebiyatçı arkadaşlarını karşısına almış biri. Bu nedenlerle eserleri devamlı sansüre uğramıştır. Çoğu eserinin ikinci, hatta üçüncü versiyonlarını yazmak zorunda kalmıştır. Bu kişinin adı Lev Nikoloyeviç Tolstoy'dur. Bu eserinde bir ahlakçı olarak ortaya çıkar. Rus toplumundaki ve kilisedeki çöküşü anlatmaya çalışır. Burada pervasızca anlatır bunları. Bu pervasızlık nedeniyle yine sansüre uğramıştır. Nihayetinde ikinci bir versiyon yapmış onu da oyunlaştırmıştır. İşte bu kitap, Karanlığıın İnsana Verdiği Güç'ün ilk versiyonudur.