Mehd-beşik ilgisi içine şair Yunanca'da deha ile eş anlamlı..Şair şair olduğu kadar toplumun insanlığın özüne dair bir mana ifade eder şairi olmayan bir toplum kalbi olmaya bir bünye gibidir..Bunun yanında şu hikmet: İnsanın tefekkürün ve kendi şuurunu geçmiş hakkında şimdi ve yakınen taşıdığı şuurunda itibaren kurması..Yani tarih kültürünü kazanılmış itiyad-meleke ve belli bir şekilde düşünme ve hareket etme kabiliyeti olarak görmek..Şairin derinliğine ve genişliğine doğru kendi varoluşunu ve rolü gözönünde tutulursa Divan şairlerine el atış sebebimiz de anlaşılmış olur. Onları tarihi sürecin unsurları olarak ele almak aynı zamanda onların kendi halihazırlarına nisbetle tarihi zamanı şuurlarına bakmak..Niyetimiz şöyle veya böyle klasik soydan bir edebiyat tarihi işi değil kendi halihazırımıza nisbetle onlara bakmaya dair bir anlayış vermek..Ufka doğru..