Düşünce alanında Türkiye'de ana çizgileriyle gelenekler var. Bir sol gelenekten sağ gelenekten muhafazakâr gele­nekten liberal gelenekten bahsedilebilir. Ancak bun­lar ekol­leşme mektepleşme anlamında gelenekleşe­memişlerdir. Bu­nun iki sebebi vardır: Birincisi tarihsel olarak bürokratik-köylü toplumu olmamızdır. Köylünün üreteme­yeceği bürok­rasinin de tabiatına uygun olmayan düşünceler bu ikisinin dışında gelenekselleşebilecekleri orta sınıfa dayalı bir zemin bulamamış­lardır. İkincisi de siyasî krizlerin siyasî rejim deği­şikliklerinin darbelerin devrimlerin Türkiye'de olabilecek gele­nekleşmeyi de kırmış olmasıdır.

Tanzimat'tan itibaren modern düşünce hare­ketlerinin baş­ladığını düşünülürse büyük siyasî krizler büyük sa­vaşlar düşüncelerin nesillerden nesillere devam etmesini önlemiş­tir. Çünkü her zaman Türk Aydını acil problemleri düşünmek zo­runda kalmıştır. Cumhuriyet dönemi kendisinden önceki tarihi tamamen red­dettiği için fikir hareketlerinin devamı da söz konusu olmamıştır. Cumhuriyet sadece toplumun geliş­mesini engelleyen un­surlarla kopmamızı değil aynı zamanda toplumun dinamik geliş­mesine katkıda bulunacak tarihteki unsurlardan da kopmamıza yol açmıştır.

Türkiye'deki tek meşru gelenek inkılâpçı devrimci gele­nektir. Liberal ve muhafazakâr gelenek ne­siller boyunca Tür­kiye'de devlet tarafından kötülenmiştir.