Hayatını zühd içerisinde geçiren İmam Nevevi, güzel ahlakıyla tanındı. Rivayete göre Şam'da yetişen meyve ve sebzeleri yemekten kaçınırdı. Sebep olarak ta bunların tamamına yakının vakıf arazisi olduğunu söylemiştir. Cismen ve ruhen gaflete düşmekten korktuğundan olacak ki, oldukça az yer, az içerdi. İlim öğrenmek, öğretmek ve kitap telif etmekten evlenmeye fırsat bulamadığı rivayet edilir. Oldukça genç sayılacak bir yaşta, kırk altı yaşında H.676 yılında Şam'da vefat etti. Yazdığı eserlerin tamamı İslam ümmetince kabule şayan görüldü.