Zamanın içinden geçen ırmağın kıyısında durdum biraz. Ağaçların kovuklarına gizlenmiş sesleri dinledim. Ne bir şey duydum, ne de anladım sessizliği. Büyük bir yorgunluk haliydi hayat, anılar o halin küçük molaları. Her molada hızlanan nabız, zorlaşan nefes alıp vermeler ve mümkünü olmayan bir sürü iyi şey.