İşte Hicran yine Kemal'le karşılaşmıştı belki de bu onların son karşılaşması olacaktı. Kemal'in yorgun yüzüne nemli gözlerine bakıyordu. Nedense bunca yıl geçmiş olmasına rağmen ikisi de hala gözlerinin içine bakamıyorlardı.
Hele Kemal onun gözlerinin içindeki o bitmeyen matemi görmekten çok korkuyordu. Ama bu defa başkaydı kafasını kaldırıp Hicranın o kapkara gözlerine baktı.
Hicran iliklerine kadar işleyen bu bakışta ruhunun derin feryatlarına aldırmadan gözlerini yitiğinin gözlerine kilitledi.
Şehvetli ve arzuyu içerisinde barındırmayan bu bakış derin bir özlemi çaresiz bir muhtaçlığı ve henüz doyulmamış bir kavuşmayı ifade ediyordu..