Yolun birkaç metre yukarısında kalbim kafatasımın içinde güm güm atarak aniden durakladım. Ay meydan boyunca uçuşan yaprakların gölgesini ortaya çıkarıyordu ve burada bir şeylerin tümüyle kötü gittiğini hemen anladım. Güvenli bir yere çıkmak yerine tam tersini yapmıştım Yokluğumda Domuz Ada'sında her ne olmuşsa tam merkezine düşmüştüm.
Ve bu gerçek korkuyu keşfetmeye başladığım andı.