El yazısının ve şiirin mevsiminde değiliz artık. Çağ teknolojinin egemenliğinin altında. İnternetin cennetinde gibiyiz.Kurşun kalem ile dolma kalem son demlerine yaklaşıyor denebilir. O işlerken işlek el yazısının işleri yok. Güzel yazıya gelince o resim sanatının uzantısı olarak düşünülebilecek bir tür olmak yolunda. Nasıl ki eski çağların hüsnühattı artık pek az sayıda uzmanın yaşattığı bir soyut sanat. Hele yaratıcı kaligrafi ne kadar seyrek görülüyor günümüzde...Şiir elbette var olacak dil yaşadıkça. Çünkü o dilin her güzelliğidir. Şiir ölecek değil. Gel gör ki nice ülkelerde Türkiyemizde de gücünü yitirdi yitiriyor. Eskisinden çok daha az yazılıyor okunuyor seviliyor. Şiirin son mevsimindeyiz diye kaygılanmamak eş de değil.
Mevsimsiz el yazılarıyla şiirler derlemesi hazırlamakla çok isabetli bir iş başardı. Ellerimizden uzaklaşan yazı ile bilincimize bigâne durmaya başlayan şiir türünü bir arada yaşamaya çalışmak soylu bir çaba. "Mevsimsiz" yeni bir mevsim müjdesi getiriyor bize. Ellerine dillerine sağlık.
Prof. S. Talat Halman