Bu kitapta Ermenilerin 19. yüzyılın sonlarından itibaren özelikle Sivas ve Suşehri bölgelerindeki faaliyetleri ve isyan teşebbüsleri anlatılmaktadır. Bu dönemlerde adı geçen bölgeler Ermenilerin özellikle önem verdikleri yerlerin başında gelmekteydi. Ermenilerin toprak taleplerinin bulunduğu Doğu Anadolu'daki açılma ve bölgenin Ruslarla mücadele edilen Doğu cephesinin en önemli ikmal yolunu oluşturması açısından da Suşehri ve Şebinkarahisar'ın son derece stratejik bir önemi bulunmaktaydı.Bu yönüyle gerek Sivas gerekse Suşehri ve Şebinkarahisar'da 1880'lerden itibaren 1915'lere kadar bir çok Ermeni isyan ve terör hareketlerine sahne olmuştur. Ermeni komitacıların gerçekleştirdikleri bu öldürme terör ve soygun gibi olaylar sırasında yüzlerce asker ve sivil Türk halkı hayatını kaybetmiştir. Yazar tüm bu gelişmelerden sonra Ermeni halktan komitacılarla işbirliği yapanların zorunlu olarak göç ettirildiklerini fakat I. Dünya Savaşı'ndan sonra eski yerlerine geri döndüklerini anlatmaktadır.Kitapta ayrıca Batı kamuoyunda Türkiye'ye karşı Ermeni meselesi ile ilgili dile getirilen suçlamaların temelinde önyargıların yanlış bilgilerin ve siyasi sebeplerin yer aldığı ve "Ermeni Sorunu"nun Batılı devletlerin kışkırtmaları sonucunda ortaya çıkan suni bir mesele olduğu net bir şekilde ortaya konulmaktadır.