Sahalarda saha dışında ekranda ve günlük hayatta sorunlarının büyüğü olarak algılanıyordu 'duygunun' ve 'aklın' yönetimi. İnsanlar hasım gruplara bölünmüş ve adeta duygusallıkla aklı güreştiriyorlardı acımasızca.

Akıllı olmak derken hissiz tepki vermeyen ancak gerek duyulduğunda işlem yapan bir robot beklentileri vardı birilerinin; ve sürekli 'duygu yok' diyorlardı duygusuzca ve insancıllığı görmezden gelircesine...

Aklı olan herkesin kavradığı bu birliktelik nedense sahalarda yok sayılıyor ve küçümseniyordu.

Yeter demek istedim sadece. Bizi var eden iki özelliğin biri olmadan diğerinin olmayacağının farkına varan herkes gibi.
Doç. Dr. Turgay Biçer