Bütün sözleri ve davranışlarıyla Kur'an ahlakını yaşayan Allah Rasulü kızgınlık ve öfke hususunda da dengeli olmayı bize öğretendir. Alevlerin bir anda samanlığı sarması gibi insanlar arasında dolaşan öfke kıvılcımı da doğru yerde ve belirli ölçüde kullanılmadığında dayanılmaz acı neticeler doğurabilen bir ruh halidir.
Allah Rasulü hiçbir zaman kendi nefsi için kızmaz asla kendisi için intikam almazdı. O sadece Allah'ın rızası olmayan durumlarda öfkelenirdi. Onun öfkesinin yüzü hayra dönüktü. Bunun dışında kişisel meseleler yüzünden ortaya çıkan her türlü öfkeyi tedavi edilmesi gereken bir maraz olarak değerlendirir ve güçlü kimse öfke anında kendisini tutabilendir buyururdu.