Yaslandı ve tabutun içine baktı. Kızın kafası kutunun kenarından düşen gölgenin altında kalıyordu. Uzun saçları artık griydi. Gri güzel ve kuru. Saçları biraz insan etinin eski kahverengi deri parçaları gibi yapıştığı kafatasının iki yanından sarkıyorlardı. Göz oyuklarında bir şeyler vardı. Çok yakından bakmak istemedi. Omuzlarından artakalanların etrafında bir zamanlar beyaz bir kefen olduğunu tahmin ettiği sargılar vardı.

Rizzo kurukafaya bakıp o güzel yüzün nereye kaybolduğunu merak edeceğini sanıyordu. Henüz başlayan ereksiyon artık tamamen yok olmuştu. Üşüdü. Etrafında bir esinti vardı. Az sonra kussa pek de şaşırmazdı. Korku ve tiksintiden değil ama bu yerin sinsice boğan atmosferinden. Yüzyıllar boyu San Michele 'in kapısından geçmiş her bir canlının yarattığı insan
tozu bulutunun içinde durmak gibi bir şeydi bu...