Sevgili Enriko
Tanrı korusun; bir gün annemizi kaybetmek mutsuzluğuna uğrarsak sana annelik yapacak seni oğluymuş gibi sevecek olan benim! Annemiz ve babamız artık bir daha dönmemek üzere bizden ayrılacak olurlarsa ölülerimizden ve çocukluk günlerinin hatıralarından konuşabileceğinin en jyrdostun tek insan ben olacağım.

Seni yaşatabilmek ve okutabilmek için gerekirse çalışacak ve büyüyüp benden ayrıldığın zaman düşüncemle hep seni izleyeceğim. Çünkü birlikte büyüdük ve aynı kanı taşımaktayız...

Enriko! Sen kız kardeşini her zaman kollarını sana açmış olafok bulacaksın. Evet sevgili kardeşim seni yaralayan şu acı satırlarımı aa bağışla. Ben senin hiçbir kusurlu davranışını hatırlamayacağım. Sen bana başka üzüntüler verecek olsan bile onlara da katlanacağım...

Sen her zaman kardeşim olarak kalacaksın!...