Ahmet Mithat Efendi 1844'te İstanbul'da doğmuştur. Altı yaşındayken babasını kaybetmiştir. Tanzimat döneminin en popüler yazarlarındandır ve nesrin bütün türlerinde ve konularında yazılmış 200'den fazla eseri vardır. Kalemini halkın eğitim ve öğretimine adamıştır. 1861'de Niş ve Tuna vilayetlerinde eğitimini sürdürmüştür. Fransızca'yı bu dönemde öğrenmiştir. Bağdat'a vali olarak atandı ve burada bir matbaa kurarak "Zerva" gazetesini çıkardı. "Vatan Yahut Silistre" piyesinin olaylara yol açması üzerine Namık Kemal ve arkadaşları ile birlikte sürgüne gönderildi. Sürgün gittiği Rodos'ta hiç durmadan romanlar yazdı. 11 Haziran 1876'da İstanbul'a döndü. Ahmet Mithat Efendi tek başına Türk halkına okuma zevkini aşılayabilmiş büyük bir idealisttir. "Jöntürk" isimli eserinde II. Abdülhamit dönemini anlatırken diğer yandan da o dönemde yaşanan ve yaşanması gereken batılılaşmadaki zıtlığı dile getirir. Jöntürk adlı eserinde genel olarak aşk flört gibi konulara değinir.