-Efendimiz dünya pek kötü!
-Sen iyi ol.
-Ben iyi olmuşum ne fayda bu kötülük içinde.
-Senin üztüne vazife değil. Sen iyi olmana bak. Kötülük senin sınırlarında durakladı mı ? Sana sirayet etti mi etmedi mi? Sana bulaşmadığı seni karatıp bozmadığı dakikade kötülük hezimete uğradı gitti. İnsan benimsendiği düsturları unutmamaya gayret etmeli. Hoş unutsa da günün birinde mihnet ve elemle hatırlayıp tazelemeye mahkumdur. Düsturların senin hayat ve edebiyyet mayandır. Onları sıkı tut.
Bizim vazifemiz isteyene vermek dinleyene söylemek avucunu açanın elini doldurmaktır. Hak yolunun talibine gelince bu dünyayı Allah'ın evi ve insanları da ıyalullah (Iyal: Aile çoluk çocuk) bilmeli ve ona göre hareket etmeli. Ademoğlu evvela kendi kendisiyle sulh yaptıktan sonra cümle aleme barış haline geçmekle huzur sükuna kavuşur ki iste hürrüyet budur.