Değerli okur,Bu kitap, Eskişehir-İstanbul -Antalya arasında yapılan,yaklaşık bir buçuk yıllık bir araştırmanın ürünüdür. Bu kitapta, sokak çocuklarının durumunu okuyacağınız gibi,onların düşlerine ve sevdalarına da tanık olacak, bu düşlerin adım adım yandığını izlerken yüreğinizden de bir parça koptuğunu duyumsayacak; belki kendinizi sorgulayacak, ama umudunuzu da hep diri tutacaksınız, Elinizden bırakamayacağınıza inandığımız bu kitaptan birkaç paragraf sunuyoruz size:Koskoca bir çölün ortasında yapayalnız,.. Su,"diye bağırıyor; kimse duymuyor. Askıcı, Sürmeci, Enik bir yerlere kaybolmuş,,, Hepsini teker terek çağırıyor; duymuyorlar,Yok, yine duyan yok. Hangi dilde çağırırsa çağırsın, gelmiyorlar işte! Onu terketmişler. Herkes gibi,.. Neden herkesin onu terkettiğini anlayamıyor,-Tamam, diyor. Ben, çok kötü bir insanım. Bu yüzden kimse beni sevmiyor. Kimse istemiyor, Bütün tanıdıklarım, sevdiklerim, birer birer uzaklaşıyor. Beni cezalandırıyorlar, Yaşama, diyorlar, Kendi pisliğinde boğul, diyorlar.-Tamam lan, diye bağırıyor. Boğulurum, Beni istemeyen bir dünyayı, ben ne yapayım? Çöl gittikçe büyüyor. Sıcak dayanılmaz oluyor. Çevresinde yılanlar, akrepler cirit atmaya başlıyor, Kaktüs dikenleri bütün bedenine batıyor. Güneş tam tepesinde,,, Kavuruyor Özgür'ü... Çığlıkları çölü asıyor, ama sevdiklerine ulaşamıyor, Kimseye ulaşamıyor. Yapayalnız.,, Bundan büyük ceza olmaz, diye düşünüyor, Kendini, kızgın kumların üstüne bırakıveriyor.