Zeytin, incir, üzüm... Hele zeytin. Sonra göçmen ürünler: limon, mandalina ve portakal... Defneyi, fesleğeni, ot çeşitlerini saymıyorum bile. Üstüne masmavi güneşli bir gökyüzüyle çivit rengi bir deniz. Hoşgörü ve ölümüne sevdalar. Yoksulluk ve yoksulluğun yanı sıra Akdeniz zenginliğinden kolasyca pay almak isteyenlerin kışkırttığı savaşlar. Binlerce yıllık uygarlıkların yıkıntılarıyla, dünyaya egemen olan dinlerin beşiği olmak da car Akdenizlilikte.
Peki bütün bunların yansıması nedir edebiyata?
Dillerin çeşitliliğinin, inançların renklerinin coğrafyada birbirleriyle uyum içinde yer alması da, komuşusuyla kan davası gütmek de doğal.
Hem barıştan yana hem öfkesi burnunda halklar... Bu bölgesel bir karakter özelliği değil bence. Suç yokullukta. Bunca zenginliğin ortasında çartesiz yaşamakta. Edebiyat bunu yansıtıyor elbette .
Sennur Sezer