''Yaşam denen hastalığı üzerimden atabilmenin bir yolunu aramaktan yorulmuşa benziyordum. Kimsesizliğin bir acı değil, hayatın ta kendisi olduğunu da işte bu zamanlarda iyice fark etmeye başlamıştım. 'Kendisine yetebilen her şey zengindir' diyordum yine kendi kendime. Haklıymışım gibi başımı sallıyor, sigaramdan derin bir nefes çalıyordum her seferinde.''