Elime aldığım bir kitabın kelimeleri bana anne sıcaklığı gibi sevgili yüzü gibi memleket türküleri gibi gelmeli.Çünkü Türkçe benim için çok önemli. Türkçe varlık sebebimiz.Cemil Meriç'le aynı kanaatteyim:
"Kamus'a uzanan el namusumuza uzanmış demektir!"

Harun Tokak'ın iki kitabı beni anlatılmaz bir çekim kuvvatiyle kendisine bağladı.Bağladı da ne demek Önden Giden Atlılar zaman zaman gözyaşlarımla ıslandı.İkinci kitabı olan Yoldakiler ise bitirinceye kadar elimden düşmedi. Yoldakiler'de Önden Giden Atlılar'da beni adeta bir anafor gibi birdenbire içine çekti.